Ben Yahudiyim ama aynı zamanda da Kızılderili. İsmim o kadar uzun ki, bazen ben bile hatırlamakta zorluk çekerim. geldikten üç yıl sonra doğmuş olmam benim seçimimdi. Ama çocuk felci hastalığının bana etkileri benim isteğim dışında gerçekleşti. On dokuz yaşımdayken bir otobüse bindim, o trenle çarpışmasını istemezdim.
Sonra bir gün sağ bacağım benden gitti. Ne diyeceğimi bilmiyorum, parçalanmak bu olsa gerek. Bence bu yazıyı okumayı burada bırak çünkü seni eğlendirmeyecek.
Sana evlendim ve mutlu oldum demek isterdim ama olmadı. Kocamı aldattığım kişi bile başarısız bir devrimin liderlerindendir. Birçok bebeğimi hastalıklı vücuduma kurban verdim. Elime tek kalan şey resimlerimdir. Hayatım boyunca yattığım yerden yaptığım, acı çeken bedenimi üstüne döktüğüm resimlerim. Biliyorum hiç hoşuna gitmedim, sıkıcı ve kasvetliyim. Sakat ve şanssızım. Ama eğer dinleseydin sana söyleyeceğim tek şey şu olurdu; kaçmak isterdim, o gün okuldan veya tamamen hayattan. Kimsenin tercih etmeyeceği o şey olmak isterdim, hiç olmamış gibi, boğazına düğümlenen o ukte gibi, bir kaçak.
Yazı ve İllüstrasyon: Birkan Can Evirgen
Ay içinde Can, Erdinç ve Osman, Beyoğlu’nun ücra köşelerinde dolaşarak her yana Draje’nin afişlerini gizli gizli asarak kaçmışlardır. Toplamda üç erkek ve bir kız olmak kaydıyla, her afiş bir kız artı oğlanlardan biri olarak asılmıştır. Buradan çıkarılacak bir sonuç varsa, o da üç oğlanın bir kız etmediğidir. Dolayısıyla, bu maddenin kim tarafından yazıldığı da aşikârdır.
Bir Cevap Yazın