MAHALLENİN DELİSİ VINCENT

İllüstrasyon: Birkan Can Evirgen

Koşun Vincent kendini vurdu, göğsünden kan boşaldı oluk oluk. Açılın biraz hava alsın, çekilin etrafından. Bir şey söylüyor galiba, peki anlayan var mı?

Geçenlerde de kulağını kesmişti deli adam. Aman evlerden ırak, acımaz mı bu adamın canı? Neden yapmış ki bu deliliği? Kuzum zaten git-gelli biriydi, ne olacak şu sanatçı tayfasından işte.

Deli hastanesinde yatmış diyorlar, kafadan sakatmış zaar. Deli kız deli işte, neden salarlar bunları sokağa. Çoluğumuz çocuğumuz var, allah korumuş vallahi. Bir kızı sevmiş diyorlar mahallede, vermemişler fakir diye, ondan böyle olmuş. Kötü kadınmış kız o, anla işte ağzımı bozma. Çoluğu çombalağı da varmış sürüyle.

Çekil çekil kardeşi geldi heralde. Dağ gibi delikanlının uğraştığı şeye bak. Ne yaparsın atsan atılmaz satsan satılmaz. Şunlar ne kız resimleri mi bunun? Ünlüymüş he mi, olağanüstü dahi diyorlar şuncağıza? Bırak bırak neymiş onlar öyle bizim ufak oğlanın resimleri gibi.

Abo ne oldu komşu bir hareketlenme var o tarafta. Ne! Öldü mü? Hadi toplan gidelim bir an önce, ocakta yemek bıraktım, hem şahit falan yazarlar neme lazım!

Yazı ve İllüstrasyon: Birkan Can Evirgen

Orijinal Portre: Vincent Van Gogh – 1887

MAHALLENİN DELİSİ VINCENT
İllüstrasyon: Birkan Can Evirgen 

 

Van Gogh hayatı boyunca yaklaşık 900 yağlıboya ve suluboya, 1100 karakalem eser yapar. Ressam arkadaşı Paul Gauguin ile bir tartışması sonucu sol kulağının bir bölümünü kesip, genelevde çalışan bir kadına verir. Hastalığının son dönemlerinde yaşadığı yerlerde istenmez ve dışlanır. Bir dönem kendi rızasıyla akıl hastanesinde tedavi görür. Sonradan iyi arkadaş olacağı gözetim doktoru Dr. Paul Gachet’i ilk gördüğünde doktorun en az kendisi kadar deli olduğunu söylemiştir. Vincent 1890 yılında geçirdiği bir sinir krizi sonucu kendisini göğsünden vurur. Kardeşinin kollarında ölürken son sözleri “Mutsuzluğum sonsuza kadar sürer” olmuştur. Can ressamın hikayesini her okuduğunda gözleri dolar.

İlk yorum yapan olun

Bir Cevap Yazın