AĞLAYAN ÇOCUĞA GÜLMEK YASAK MI?

İllüstrasyon: Birkan Can Evirgen

Masum ve hüzünlü bakışlarıyla, üstündeki çul çaputla ve karanlık ambiyansıyla yıllarca evlerimizin duvarlarını süsledi ağlayan çocuk. Ünlü bir cemaatin yayınıyla beraber hediye edildi. İngiliz magazin basınında lanetli olduğu iddiaları bile çıktı. Ve hatta bu İngilizler toplu bir ayin havasıyla meydanlarda yaktılar onu. Hep bize hüzün verdiği söylendi, uğursuzdur dendi fakat işin aslı öyle değildi.

Ağlayan çocuk bir simgeydi, bizi dışarıdaki dünyanın hüznünden koruyan. Onu duvarımıza asarak halimize şükrettik, ona borcumuzu ödedik, vicdanımızı rahatlattık. “Ağlayan çocuklara” mahcubiyetimizi ona yükledik.

Şimdi hala o çocuk biryerlerde ağlıyor. Sesi akşam haberlerinde, gazete sayfalarında, okul sıralarında, karanlık odalarda çınlıyor. Peki o cansız tablo yerine önümüzdeki çocuğa bakmanın vakti gelmedi mi? Yoksa ağlayan çocuğa gülmek yasak mı?

Yazı ve İllüstrasyon: Birkan Can Evirgen

Orijinal Resim: Bruno Amadio – Ağlayan Çocuk

Bruno Amadio - Ağlayan Çocuk
Bruno Amadio – Ağlayan Çocuk

 

Ağlayan Çocuk, İtalyan ressam Bruno Amadio tarafından yapılan ve 1980’lerde İngiltere’de ve Türkiye’de bir hayli gözde olan bir tablodur. Bu sayfadaki illüstrasyon, Can’ın ilk photoshop çalışmasıdır. Can, Ağlayan Çocuk’tan herkesin nefret etmesi sonucu ona acıyıp büyük bir şefkatle sarılmış ve onu güldürdüğü takdirde lanetin biteceğini savunmuştur. Dergi yayıma hazırlandığında saat sabah yedi sularıdır. Yandaki cümleyi duyan Can; söz konusu cümleyi tamamen uykusuzluğa bağlayıp kabullenmek zorunda kalmıştır.

İlk yorum yapan olun

Bir Cevap Yazın