Biliyorum Seni

Ben de çocuktum. Tozlu, çamurlu sokak aralarında koştum. Hiç düşünmeden hatta önüme bile bakmadan uçarcasına geçtim yanınızdan. beni de dövdüler mahallenin al yanaklı, tombul göbekli kabadayı çocukları. Hayatım, çocukluğum ve yüzüm bile sizin için bir bilinmezlik de olsa ben biliyorum hepsini. Gece korkup annemin yanına sığındığım da olmuştur, babamdan okkalı bir tokat yediğim de.

Şimdi benim gözlerime bak, sana bakan gözlerimdeki ufacık çocuğu gör. Ufaklığının o puslu hayallerini bir hatırla bakalım, çok az şey bilirken, herşeyi bildiğini düşündüğün zamanlar. Sen de oynamadın mı tek başına bir çimenlikte, amaçsız, tasasız, görünmez gibi ama her şeyi gördüğünü sanarak. Hep o büyük adamların ciddiyetine hayran kalarak, onlar olmaya çalışarak. Biliyorum boyunu ölçtün kapı eşiklerinde her gün ve gün saydın bir santim daha yukarı çizik atmak için.

İstediğin oldu işte, kocaman oldun. Büyük, yetişkin, ergin, reşit, abi, abla, teyze ne boksa oldun işte. Ama büyümedin biliyorum. Bu içindeki çocuğu yaşatma safsatası değil biliyorum. Sen o istediğin şey olamadın, hiç o kadar ciddileşemedin veya ellerine baktığında bunların senin olduğuna inanmadın. Şimdi tekrar gözlerime bakarken saklaman gereken hiç bir şey yok, oyun oynama bana. Seni tanıyorum, sen o yan binada oturan, saklambaçta hep ilk sobelenen çocuksun.

Yazı ve İllüstrasyon: Birkan Can Evirgen

Shakespeare’in bu portresi bilinen üç portresinden en yeni bulunanıdır ve diğerlerinden ayrılan özelliği yazarın yaşadığı dönemde yapılmış olmasıdır. Yaklaşık 400 yaşında olan resim bir sanat restoratörü olan Alec Cobbe’nin ailesi tarafından 300 yıl kadar muhafaza edilip kendisine miras kalmıştır. İlk sergilenişi ise Shakespeare’in doğum günü olduğu sanılan 23 Nisan’da, doğduğu yer olan Stratford-upon-Avon’da açılışı yapılan bir sergide olmuştur.