Gerekli Malzemeler: • Bir adet ilkokul bebesi • Bir adet ilkokul öğretmeni • Bir adet boş defter • Bir adet yaz tatili • Bir adet yaz tatili ödevi
Oyunumuz, okullar kapanırken öğretmenin yaz tatilinde yapılmak üzere sayfalar dolusu tutacak bir ödev vermesiyle başlar. Üç aylık tatil boyunca her gün bir dakika ayrılsa kolaylıkla yapılabilecek bir ödev olması yeterlidir.
İlkokul bebesi yaz tatiline büyük bir heyecanla başlar. Karnesinin pekiyi dolu olması gerekli motivasyonu sağlayabilmektedir. Aile erkanıyla birlikte gidilecek yerlerin hayaliyle geçen birkaç haftadan sonra yaz tatilinin gerçekten başlamış olduğu hissedilir olmuştur. Oyunlar oynanır, akşam eve gecikilir, yağlı ekmekler yenir, bakkala gitmek bile hoşa giden bir şeydir artık. Uzun yollara çıkılır ve yol boyu yürüyen ışıklar izlenir. Çok sıkılınır bazen, bazen çiş gelir ve karanlık tuvaletlere girmek ürkütücü olduğundan altına koyverir ilkokul bebesi… Ama tatildir ve yaz tatilinde sıkılmak da altına koyvermek de güzel olabilir.
Sonra haziran geçer… Her şey güzeldir…
Sonra temmuz geçer ve her şey güzeldir… Sonra ağustos gelir. Her şey güzel olmaya devam etmektedir. Eğlenmekten yorgun düşebilir bir ilkokul bebesi ama asla eğlenmekten sıkıldığı görülmemiştir.
Sonra ağustos yarılanır ve ilkokul bebesi yorgun argın yatağa uzandığında tatil ödevini görmeye başlar. Okul açılmış fakat ödev hâlâ yapılmış değildir…
Bu kâbusun her gece görülmesi fakat oturulup ödevin yapılmaya bir türlü başlanamaması oyunumuzun kurallarındandır. Aksi yönde davranış kural ihlali sayılacaktır. Yaz tatilinin son otuz günü ilkokul bebesine böylece zehir olacaktır. Her gece görülen korkulu tatil ödevi rüyalarından bunalan oyuncumuz, okulun açılmasına birkaç gün kala yetiştirmeye çalıştığı ödevini mutlaka son güne bırakacaktır. Son güne kalan ödevi aile içinde yapmaya çalışmaksa utanç verici olduğundan (“bu kadar zaman niye boş boş oturdun” denmesinden endişe etmek yersiz sayılmaz), tatilin son gecesi gizlice kalkılıp ödev tamamlanacaktır.
Oyunumuzun kazananı, ilkokul bebesinin tatilini burnundan getirmeyi başaran ilkokul öğretmeni olacaktır.
Yazı: Erdinç Yücel
İllüstrasyon: Birkan Can Evirgen
Yazarımızın ödevlerle ilişkisi tüm ilkokul bebelerine ders olacak niteliktedir. Sabahçı olduğu dönemde okuldan gelip uzun uzun eğlenmekte, akşam anne babası geldiğinde ise “bütün gün ne yaptın” demelerinden korktuğu için ödevler ortada kalmaktaymış. Anne babası yatana kadar ne yapacağını düşünüp duran yazarımız, bazen geceleri uyuyakaldığından ödevini okula taşımakta ve öğretmen derse girmeden önce bu sorununu halletmekteymiş: Kıssadan hisse: Ödevlerin kimseye bir faydası yoktur. Çocukları boşuna strese sokmak çok ayıp bir davranıştır…
Bir Cevap Yazın